Naomi Moriyama, William Doyle, Japonki nie tyją i się nie starzeją + KONKURS (zakończony)

Cześć Dziewczyny!

Jakiś czas temu otrzymałam propozycję przeczytania i zrecenzowania książki „Japonki nie tyją i się nie starzeją”. Z góry Was rozczaruję gdyż Ewelina też nie tyje;) Odkąd pamiętam zawsze byłam chuda. W dzieciństwie i wieku nastoletnim niemal nieustannie zamęczano mnie pytaniami typu: „dlaczego ty jesteś taka chuda?”. Prawdę mówiąc sama nie mam pojęcia. Nigdy się nie odchudzałam, jem co chcę, a bardzo szczupła byłam już od urodzenia. Moja waga od dawna stoi w miejscu. W ogóle nie mam tendencji do tycia mimo, że próbowałam przytyć już wiele razy. Tak więc kwestia dlaczego Japonki nie tyją subiektywnie nie ma dla mnie większego znaczenia. Patrząc jednak obiektywnie jest to interesujące dla przeważającej ilości społeczeństwa, ponieważ to nie niedowaga stanowi problem społeczny. To otyłość jest problemem XXI wieku. Problemem na tyle powszechnym i istotnym, że w książce został określony mianem epidemii, a nawet pandemii. Trudno się z tym nie zgodzić. Osobiście znam niewiele osób, które podobnie jak ja chciałoby przybrać trochę na wadze. Znam za to masę kobiet, które narzekają na namiar wagi, które wręcz chętnie by się ze mną podzieliły, ale tak niestety się nie da;)

Jest jednak takie miejsce, w którym wskaźnik otyłości jest mniejszy niż gdziekolwiek. Tym miejscem jest Japonia! Zaskoczone? Bo ja nie;) W tym kraju kobiety wyglądają na dużo młodsze niż są w rzeczywistości. Ja osobiście nie jestem fanką japońskiej urody. Gdybym była facetem nie zauroczyłaby mnie żadna Japonka (przynamniej wizualnie), ale zdrowej cery i młodego wyglądu rzeczywiście nie można im odmówić. Japończycy żyją też znacznie dłużej niż obywatele innych państw.

Autorka lansuje swoją książkę hasłem: „Japanese is the new black”. Myślę, że to lekka nadinterpretacja. Już nie przesadzałabym z tą gloryfikacją narodu japońskiego, ale rzeczywiście hasło jest bardzo chwytliwe. Możliwe, że pociągnie za sobą tłumy;)

Japonia to kraj owładnięty obsesją jedzenia, zdrowego stylu życia i przyjemności. Jednak nie liczy się tam kalorii. Sztuka tkwi w japońskiej kuchni i wbrew pozorom wcale nie chodzi o sushi. Autorka czerpała inspiracje z przepisów swojej mamy, ale jak sama twierdzi jej mama rzadko przygotowuje sushi, a ona sama praktycznie wcale (uwielbia je, ale przygotowanie pozostawia specjalistom). Książka kładzie nacisk bardziej na tzw. japońską kuchnię domową. Szybszą i mniej skomplikowaną w przygotowaniu. Naomi już jako dorosła kobieta wyjechała do Nowego Jorku gdzie zamieszkała wraz z mężem, który jest współautorem tej książki. Pewnego razu oboje przylecieli na tydzień do domu jej rodziców. To wywołało w autorce ciepłe wspomnienia z dzieciństwa oraz okresu nastoletniego. Przypomniała sobie swoją mamę krzątającą się po maleńkiej kuchni i dbającą o atmosferę domową, wspólne posiłki składające się zawsze ze świeżych, starannie wybranych produktów. Japończycy bardzo dbają o swoje dzieci:) Jej mąż zachwycił się japońską kuchnią do tego stopnia, że po powrocie do domu nie chciał już odżywiać się inaczej. Uznał, że jest to kuchnia najpyszniejsza na świecie. Autorka postanowiła wrócić więc do korzeni i spróbować odtworzyć tokijską kuchnię swojej mamy w Nowym Jorku. Zarówno jej jak i mężowi wyszło to na zdrowie. Zwłaszcza mężowi, który wcześniej ważył już 100kg, a po zmianie nawyków żywieniowych trochę ponad 80kg.

Książka ta nie jest poradnikiem dietetycznym ani typową książką kulinarną. Natomiast znajdują się w niej odkrycia ekspertów potwierdzone odpowiednimi przypisami, dane statystyczne oraz porady jak przygotować niektóre dania np. kulki ryżowe na poprawę nastroju;) Jest oczywiście również odrobinę o różnicach kulturowych Wschodu i Zachodu, a także trochę ciekawostek;) Większość kręci się jednak wokół jedzenia. Nie znajdziemy tutaj typowych porad z zakresu pielęgnacji;) Jak już wspominałam we wstępie ja nie muszę szczególnie przejmować się tym co jem, ponieważ jestem szczupła, ale myślę, że książka może okazać się pomocna dla osób, które chcą zmienić coś w swojej diecie i spróbować czegoś nowego albo po prostu dla osób lubiących gotować. Ja niestety nie mogę się pochwalić wielkimi umiejętnościami w tym zakresie;)

Książka dostępna jest tutaj. 

Jeżeli macie ochotę zapoznać się z tą pozycją mam dla Was jeden egzemplarz:)

Wystarczy wypełnić formularz zgłoszeniowy. Obowiązkowe są pola oznaczone gwiazdką. Aby wziąć udział w konkursie należy być publicznym obserwatorem bloga (wystarczy posiadać konto Gmail) oraz podać adres e-mail, na który wyślę informację w przypadku wygranej.

Regulamin

Konkurs trwa od 24.04 do 14.05.2016r. Organizatorem jestem ja – autorka bloga secretaddiction86. Natomiast sponsorem jest Wydawnictwo Muza. Zgłoszenia przyjmuję wyłącznie poprzez formularz. Zgłoszenia w komentarzach nie będą brane pod uwagę. Prawidłowość zgłoszeń będzie weryfikowana. Wyniki ukażą się w ciągu 5 dni od zakończenia przyjmowania zgłoszeń. Zwycięzca będzie zobowiązany podać swoje dane do wysyłki w ciągu 3 dni od ogłoszenia wyników. Nagrodę wysyłam ja wyłącznie na terenie Polski. W przypadku braku zgłoszenia wybrana zostanie kolejna osoba. Nagroda nie podlega wymianie na nic innego. Wyniki ukażą się jako edycja tego wpisu oraz na FB Secretaddiction86. Zastrzegam sobie możliwość zmiany regulaminu.

Konkurs nie podlega przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 1992 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 roku Nr. 4, poz. 27 z późn. zm).

FB Secretaddiction86

Instagram secretaddiction86

Banner.

Życzę powodzenia i zapraszam również na wiosenne rozdanie kosmetyczne:)

A może czytaliście już tą książkę? Jakie są Wasze odczucia względem niej?

....

Edit. 15.05 18:50

WYNIKI

Książka wędruje do Jou of jelly. Gratuluję! Wysyłam maila i czekam na dane do wysyłki. Jeśli mail nie dotarł lub jeśli nie otrzymasz ode mnie potwierdzenia otrzymania adresu daj znać w komentarzu.

Pozostałym bardzo dziękuję za udział i trzymam kciuki w kolejnych konkursach! Na pewno będzie jeszcze okazja!:)