Pierwszy raz z hybrydą! Wpadki i porady;)

Cześć Dziewczyny!

Pod koniec października pisałam Wam o zestawie do manicure hybrydowego Escala, który trafił pod mój dach. Podzieliłam się z Wami wtedy moimi obawami związanymi z tym, że miałam po raz pierwszy samodzielnie zrobić sobie hybrydę. Z jednej strony byłam żądna wrażeń, a z drugiej strony pełna obaw, ponieważ wiedziałam, że wbrew pozorom hybryda nie każdemu wychodzi za pierwszym razem, a ja dodatkowo mam nerwowe usposobienie więc była to dla mnie niepewna akcja:) Można by więc rzec skoro nie wiedziała czy to się uda to po co się tego podejmowała? Otóż odpowiedź brzmi, że Ewelina to nie jest konstrukcja prosta jak budowa cepa;) W jej umyśle zachodzą skomplikowane procesy myślowe. Często nawet sprzeczne. Tak więc z jednej strony pomyślała sobie: Ja nie zrobię? Phi, przecież jestem chojrak!:D Z drugiej jednak strony wiedziała, że jeśli się nie uda to będzie kupa śmiechu, ale jednocześnie na zawsze się zniechęci:) Czy jednak taki diabeł straszny jak go malują? Chciałabym się dzisiaj podzielić moimi wrażeniami dotyczącymi pierwszego razu z hybrydą. Co okazało się łatwe, a do czego się nie przyłożyłam:) Słowem pogadanka o hybrydzie z perspektywy „świeżaka”. Być może właśnie teraz ktoś się zastanawia: czy ja dam radę zrobić to sama i czy można zrobić hybrydy mając „dwie lewe ręce”. To właśnie z myślą o takich osobach powstał ten wpis. Dlaczego? Dlatego, że gdy udało mi się wykonać hybrydę byłam z siebie tak dumna, że w mojej głowie urodził się taki oto pomysł. A że jestem typem „blogera romantyka” musiałam dać upust tej radosnej twórczości;)

Instrukcja wykonania hybrydy

Prawie nigdy nie czytam instrukcji. Nawet jak kupuję elektronikę to wolę sama rozpracować lub kogoś zapytać niż szukać odpowiedniej kwestii w instrukcji. Instrukcję odnośnie hybryd wyjątkowo jednak przeczytałam i okazała się nawet przydatna. Choć nie ze wszystkich kroków skorzystałam:) Inaczej nie byłabym sobą.

Przygotowanie paznokci

Rozśmieszę Was, ale żeby zaoszczędzić czas postanowiłam przygotować paznokcie jakieś 3 dni wcześniej. Polegało to na nadaniu kształtu oraz ogarnięciu skórek. Niemniej powinno się to robić w dniu malowania;) Gdy już przyszedł sądny dzień wykonania hybrydy uznałam, że nie będę matowić płytki paznokci blokiem polerskim, ponieważ nie chcę ich zniszczyć, a pytałam kilku osób czy to konieczne i wszystkie zgodnie odpowiedziały, że nie. Skoro nie to po cóż miałabym to robić? Tym bardziej, że na moich paznokciach dobrze utrzymują się nawet zwykłe lakiery. Być może zmatowiłabym płytkę, gdybym miała dość świeżo wykonany manicure japoński, który do tej pory wykonywałam regularnie, ale akurat przed tym wielkim dniem nie robiłam go już ok. miesiąca więc nie było potrzeby. 

Manicure hybrydowy krok po kroku, przemyślenia i wpadki

Pierwsze kroki

Pierwszym krokiem po przygotowaniu paznokci jest przemycie ich cleanerem i poczekanie aż wyschną. Zaskoczyło mnie, że mój miał wiśniowy zapach;) Kolejnym krokiem wg. mojego szanownego zestawu było punktowe nałożenie primera, począwszy od wolnego brzegu w stronę wału paznokcia. Nie do końca wiedziałam w jaki sposób mam nałożyć go punktowo, a ankietowani nie znali odpowiedzi na moje pytanie więc uznałam, że na wszelki wypadek nałożę primer cienką warstwą na całą płytkę. Już po fakcie gdy zapytałam znajomej czy koniecznie muszę używać primera ona odrzekła, że nie jest to konieczne i że po zastosowaniu primera trudniej potem usunąć hybrydę. Nie spodobało mi się to więc uznałam, że następnym razem spróbuję bez. To by był jeden krok mniej więc dla lenia w sam raz;) Po wyschnięciu primera nakładamy bazę i utwardzamy w lampie. W przypadku mojej lampy LED zalecany czas utwardzania to 30-60s, ale wszystko będzie zależne od rodzaju i modelu lampy. Ja dla pewności utwardzałam przez 90s, ale zapewne było to zbędne;) 

Nakładanie koloru i błędy

Gdy już baza została utwardzona przyszedł czas na „najgorsze”, czyli nałożenie koloru:) Do dyspozycji miałam tylko czerwień więc już widziałam oczyma wyobraźni zalane skórki albo „ciasto” zamiast gładkiej struktury paznokci (podobno zdarza się!:D). Przystąpiłam jednak ochoczo do działania i okazało się, że lakier rozprowadza się naprawdę przyjemnie. Rzekłabym, że nawet łatwiej niż tradycyjne lakiery. Wszyscy radzili mi żeby nakładać cienkie warstwy. Ja w przypadku zwykłych lakierów najczęściej malowałam grubo więc musiałam się pilnować;) Niemniej na jedne paznokcie dałam cieńsze, a na inne trochę grubsze warstwy i co się okazało? Te pomalowane grubiej wyszły ładniej. Powiedziałabym więc, że cienkie warstwy tak, ale też nie za cienkie!  Jakie błędy popełniłam podczas nakładania? Po pierwsze pomalowałam zbyt daleko od skórek przez co już w dniu wykonania manicure wyglądał jakbym miała na nim odrosty;) Po drugie nie pomalowałam dokładnie wolnych brzegów paznokcia, a jedynie lekko przeciągnęłam lakierem. Pomyślałam sobie, że oj tam, oj tam bo przecież przy zwykłym manicure nigdy tego nie robiłam. A jednak jest to istotne gdyż bez zabezpieczenia wolnego brzegu widoczny jest jakby cieniutki paseczek białej końcówki paznokcia, czyli trochę tak jakby paznokcie miały białe obramowanie;) Nie widać tego z daleka, ale z bliska już tak. A dodatkowo może wpływać na trwałość manicure. Tak więc już wiem, że następnym razem muszę się bardziej przyłożyć by pomalować lakierem jak najbliżej skórek oraz zabezpieczyć każdy wolny brzeg. Może się uda;)

Warstwa dyspersyjna

Gdy już nałożyłam pierwszą warstwę lakieru utwardziłam ją pod lampą. Również zapewne całkiem niepotrzebnie trochę dłużej niż to było zalecane, ale przezorny zawsze ubezpieczony;) Po wyjęciu paznokci spod lampy pomyślałam, że dotknę jednego paznokcia aby sprawdzić czy jest suchy;) Po tym subtelnym obadaniu okazało się, że paznokieć jest jakby tłusty i nieco miękki w dotyku tak jakby mógł się za chwilę rozpłynąć;) Na szczęście nie zaskoczyło mnie to gdyż już wiedziałam, że jest to warstwa dyspersyjna. Nie należy się tym przejmować gdyż wystarczy na koniec (po nałożeniu topu)  przemyć paznokcie cleanerem i wszystko jest ok. Rzeczywiście tak było;) 

Ostatnie kroki

Po utwardzeniu pierwszej warstwy pozostało już tylko nałożyć i utwardzić drugą warstwę, a następnie nałożyć top i znowu utwardzić. Wszystko to poszło gładko więc pozostało już tylko przemyć powstałą warstwę dyspersyjną cleanerem i cieszyć się swoim dokonaniem;) 

 

Escala czerwień, kolor nie do końca miarodajny - zdjęcie z telefonu.

Jeśli ja mogę to Ty też możesz!

Cały mój opis zmierza do jednego prostego wniosku: nie taki diabeł straszny! Jeśli ja dałam radę (jak już wspomniałam nie idealnie, ale całkiem przyzwoicie) to Ty też sobie poradzisz! Nie jestem osobą, która jest fanką „zrób to sam” i wiele rzeczy naprawdę odpuszczam, ale wykonanie manicure hybrydowego okazało się być dużo łatwiejsze niż się spodziewałam. Pokazywałam naocznie efekty kilku osobom i wszyscy zgodnie stwierdzili, że wyszło mi naprawdę dobrze jak na pierwszy raz. Sama też tak uważam, ponieważ nie raz widziałam takie pierwsze wykonania u innych i rzeczywiście niejednokrotnie wyglądało to dużo gorzej. Dlatego też tak się obawiałam:) Następnym razem muszę się przyłożyć do dokładnego pokrycia wolnych brzegów, postarać się pomalować jak najrówniej i jak najbliżej skórek, ale to byłoby na tyle. Reszta wyszła całkiem przyzwoicie, a paznokcie są gładkie i błyszczące. Nie ma żadnych bąbelków ani efektu ciasta;)

Ps. ocena zestawu Escala - KLIK.

A Wy jak wspominacie swój pierwszy raz z hybrydą? Coś Was zaskoczyło?