Jakoś to będzie. Szczęście po polsku, czyli polska odpowiedź na hygge

Cześć Dziewczyny!

Jeśli już recenzuję książkę to za zwyczaj staram się żeby była ona spójna z tematyką mojego bloga, czyli przede wszystkim uroda i zdrowie;) Gdy jednak dostałam informację, że pojawiła się polska odpowiedź na hygge (którego lektury nie zaliczam do owocnej) to stwierdziłam, że sprawdzę co mają na ten temat do powiedzenia Polacy i tak trafiło do mnie „Jakoś to będzie. Szczęście po polsku”. Z czystej przekory!

Dlaczego duńskie hygge zupełnie do mnie nie przemówiło?

Zanim przejdę do „Jakoś to będzie” pozwolę sobie napisać kilka słów odnośnie „Hygge” autorstwa Marie Tourell.  Książkę tą zakupiłam spontanicznie pod wpływem zdjęć na instagramie jeszcze w ubiegłym roku. Pomyślałam, że skoro tak się zachwycają to i ja sprawdzę. A nuż dowiem się czegoś nowego na temat szczęścia? Choć w to już z góry powątpiewałam, ponieważ nawet studia filozoficzne nie przyniosły mi odpowiedzi na wiele fundamentalnych pytań, więc co dopiero książeczka na temat „filozofii” szczęścia?  Filozofii w cudzysłowie i przez małe „f” bo osobiście nie nazwałabym tego stricte filozofią;) No, ale przecież świat idzie z duchem czasu i pewne sprawy są coraz bardziej upraszczane tak żeby mogły z powodzeniem trafić do szerszego grona odbiorców i stać się bestsellerami. A to w dzisiejszych czasach nie byłoby tak łatwe w przypadku tradycyjnego dyskursu filozoficznego;) Utarło się, że w naszym pędzącym świecie nie ma czasu na górnolotne dywagacje i trzeba podawać ludziom proste rozwiązania, które nie wymagają od nich umiejętności analitycznego myślenia. Czy jednak wszystko to musi być banalne aż do bólu? Przeczytanie Hygge zajęło mi ok. godzinę i jedyną rzeczą, którą uznałam za przydatną był przepis na domowego Snickersa;) Piękna okładka, ale niestety puste wnętrze. Mnóstwo banałów i powtórzeń, a także odmiana słowa hygge przez chyba wszystkie możliwe przypadki;) Zaś samo hygge nudne i mdłe do granic możliwości. Sens tej książki można by było przedstawić na jednej stronie;)  Czy naprawdę tak wygląda szczęście? Dokąd zmierza ten świat skoro ludzie zachwycają się i inspirują tak marnymi książkami? Takie były moje refleksje po przeczytaniu Hygge.  Byłam naprawdę zdruzgotana, że można się czymś takim zachwycić. Zgadzam się, że w czasach, w których przyszło nam żyć każdy pędzi i trzeba trochę dopasować formułę tak aby była łatwa w odbiorze, co regularnie przecież czynię pisząc bloga (kto by mi to czytał gdybym pisała niczym nadęta dama?), ale jednocześnie uważam, że nadmierne uproszczenia nie są dobre. Książka powinna dawać nam coś więcej. A tego Hygge zdecydowanie nie czyni. 

Jakoś to będzie. Szczęście po polsku.

Zniesmaczona lekturą Hygge, postanowiłam się zapoznać z naszą polską koncepcją szczęścia;) Pokiwałam głową już na sam tytuł: Jakoś to będzie. Ile razy powtarzałam to zdanie? Ile razy powtarzaliście to Wy? Założę się, że niejeden, oj niejeden;) Niejednokrotnie czytając lub słuchając o czymś myślę sobie: „to takie polskie”. Dlatego byłam ciekawa czy autorom udało się dobrze zobrazować naszą naturę i temperament;)

Od razu zaznaczę, że w Jakoś to będzie widać pewną inspirację Hygge. Ładna twarda oprawa, niewielka objętość tekstu (niby 348 stron, ale ze względu na dużą ilość ilustracji, stron tytułowych oraz czcionkę – tekst można by zmieścić na niemalże połowie tych stron;)), jest też przepis – tym razem na chleb;) No i oczywiście prosty przekaz;) 

Czy zatem Jakoś to będzie jest kopią Hygge? Na szczęście nie. W porównaniu z Duńczykami, (choć trudno w to uwierzyć;)) Polacy są narodem o wiele bardziej dynamicznym i ta książka dość dobrze to obrazuje. Ze względu na swą nieskomplikowaną formułę nadal nie jest to pozycja najwyższych lotów, taka po której masz natłok myśli i nie możesz zasnąć, ale przemówiła do mnie o wiele bardziej niż Hygge. W Jakoś to będzie nie wałkuje się nieustannie jednego słowa. Znajdziemy tu zarówno wzmianki na temat kultury i historii, które w przystępny sposób subtelnie umacniają nasze poczucie tożsamości narodowej,  jak i elementy badań statystycznych oraz dawkę wypowiedzi znanych osób. A wszystko to okraszone nutką, nierzadko ironicznego humoru;) Podczas lektury dość często powtarzałam sobie w myślach: „no tak”, „tak było”, „coś w tym jest” albo „to takie polskie”;) 
Przytoczę Wam jeden fragment: „Jest i takie słowo, którego obcokrajowcy uczą się najszybciej. Usłyszane za granicą bezbłędnie pozwala namierzyć rodaków. W kraju zaś występuje nader często bo aż znajduje się w ścisłej czołówce użycia. To kurwa. I jak się nad tym zastanowić, nie ma w tym nic dziwnego. Jesteśmy przecież narodem żywiołowym i emocjonalnym. Zadziornym. Co za tym idzie nie stronimy od przekleństw.” I jak k… się z tym nie zgodzić?:)
W Jakoś to będzie nawet tytuły brzmią bardzo swojsko. Dla przykładu – Chlebem i solą, czyli gościnnie albo – Jeśli ktoś to zrobi, to Polacy, czyli z ułańską fantazją. To ostatnie jakże trafne. Często powtarzam, że zrobiłam coś z ułańską fantazją;) W Hygge nie ma dynamizmu. Są tylko świece, jedzenie i odpoczynek w domowym zaciszu pod miękkim kocykiem. U nas zaś to tak nie wygląda. Autorzy zauważyli zarówno niepodważalną skłonność narodu polskiego do narzekania jak i ogromną dozę zaradności, determinacji oraz pracowitości. Dość mocno podkreślona została też nasza różnorodność. Chociażby na przykładzie regionalizmów. Pierwszy przykład z brzegu: wychodzisz na – a) dwór b) pole c) plac? U mnie mówi się na dwór:)  Co jak co, ale trzeba przyznać, że Polacy nie są tak prostolinijni jak Duńczycy. Z jednej strony często powtarzamy sobie, że jakoś to będzie, ale z drugiej uwielbiamy narzekać, martwić się i stresować;) A kiedy jest dobrze zaraz mamy wrażenie, że coś nie gra;) Na dalszych stronach znajdziemy również ciekawostki na temat niektórych polskich miast, coś o modzie, o designie i oczywiście o jedzeniu;) 

Jakoś to będzie jest zbiorem felietonów podzielonym na 3 części. Zawiera mnóstwo anegdotek, wypowiedzi znanych dziennikarzy i artystów oraz wyniki badań. Większość z nich dla Polaków będzie czymś oczywistym, ale jako że książka nastawiona jest również na pozyskanie zagranicznych odbiorców to wiele rzeczy zostało przedstawionych w sposób dosadny;) Czy jednak odpowiada ona na pytanie czym jest szczęście? Nie do końca. Jakoś to będzie ma bardziej charakter otwartej dyskusji nad naszą polską mentalnością oraz tym co ją ukształtowało. Nie jest to typowy poradnik. Poza tym trudno byłoby zdefiniować czym jest szczęście z perspektywy wszystkich Polaków bo mimo wszystko każdy z nas jest inny;) Większość zagadnień została przedstawiona w telegraficznym skrócie, więc książkę czyta się szybko. W książce znajdziemy również dużo fotografii, które w odróżnieniu od tych, które znajdziemy w Hygge również są bardziej "żywe". A to dlatego, że zdjęcia w Hygge w większości wyglądają jak te, które możemy znaleźć na wszystkich tych blogach traktujących o minimalizmie. Natomiast w tych "naszych" jest więcej autentyzmu. 

Czytaliście Jakoś to będzie?